Al sinds de middeleeuwen worden veengebieden in Nederland ten behoeve van land- en woningbouw ‘ontwaterd’, middels vaarten, sloten en bemaling. Omdat veengronden in contact met zuurstof inklinken is de bodem onder onze voeten over de eeuwen heen daardoor aanzienlijk gedaald. De afgelopen jaren is dat proces door klimaatopwarming versneld, wat langzaam maar zeker voor grote problemen zorgt: woningen die verzakken, verzilting van de bodem en wrang genoeg het vrijkomen van enorme hoeveelheden extra broeikasgas.



 

Een belangrijk middel in het tegengaan van bodemdaling is het verhogen van de waterstand. Dit maakt de teelt van veel traditionele gewassen echter onmogelijk. Maar er zijn alternatieven, zoals lisdodde en riet, welke tot bio based bouwmaterialen kunnen worden verwerkt. Omdat het bouwen met dit soort materialen nog in de kinderschoenen staat, en de vraag ernaar dus beperkt is, hebben het Veenweide Innovatiecentrum (VIC) en de provincie Zuid-Holland ons opdracht gegeven de potentie ervan in de praktijk te onderzoeken. Met als eerste resultaat een mobiele, pure cabin, waarin onder andere lisdodde, mycelium-hennep en zwarte els zijn verwerkt.

​

In dit traject is ons eens te meer duidelijk geworden dat architectuur zich vandaag de dag, binnen hechte productieketens, (weer) veel meer mag verbinden met het landschap, met de grond onder onze voeten. Het ontwerpen en bouwen met lokaal geproduceerde bio based materialen levert dan niet alleen gezonde woningen op, maar blaast verouderde, ruimtelijke systemen nieuw leven in. Daarin schuilt voor ons de lol en zin van ons vak.